«Η θετική εξέλιξη με την κατάθεση προσφοράς των Chevron - HELLENiQ ENERGY στον διαγωνισμό υδρογονανθράκων, που η ίδια η εταιρεία προκάλεσε με αίτημα της (και όχι βέβαια η κυβέρνηση, η οποία δεν είχε κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι της), πρακτικά ακυρώνει το νομικά ανυπόστατο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Η Chevron, αξιοποιώντας τα στοιχεία των σεισμικών ερευνών του 2012, ζήτησε την προκήρυξη διαγωνισμού για 5 θαλάσσιες περιοχές νοτιοανατολικά της Κρήτης από τις 20 που είχαμε προκηρύξει το 2014, αξιοποιώντας σχετική πρόβλεψη του Ν.4001/2011.
Συμπερασματικά λοιπόν:
Με αφορμή τη θετική εξέλιξη της υποβολής προσφοράς από την CHEVRON και την HELLENiQ ENERGY στον φετινό διαγωνισμό, που προκλήθηκε από το ενδιαφέρον της αμερικανικής εταιρείας, για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, είναι ευκαιρία να αξιολογηθεί η έως τώρα πορεία αξιοποίησης υδρογονανθράκων στη χώρα μας μετά το 2010, αλλά και να αποσαφηνιστούν κρίσιμα ζητήματα που είτε αγνοούνται, είτε δεν αποκτούν την αξία που τους αναλογεί στο δημόσιο διάλογο.
Αναμφισβήτητα η παρουσία της Chevron στα νοτιοανατολικά οικόπεδα της Κρήτης, που στο διεθνή διαγωνισμό του 2014 είχαν τους αριθμούς 13, 14, 15, 18, 19, 20 και ιδιαίτερα στα ακραία δύο ανατολικά 15 και 20, ουσιαστικά ακυρώνει το παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Οι Τούρκοι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να παρεμποδίσουν τον αμερικανικό ενεργειακό κολοσσό.
Η εξέλιξη αυτή μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε για σημαντικά οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη για τη χώρα μας τα επόμενα χρόνια και αναμφίβολα δικαιώνει τις επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 2011, όταν με το Ν.4001/2011 δημιουργήσαμε ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο για τους υδρογονάνθρακες στη χώρα, ορίσαμε τα όρια της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και ακολούθως αναθέσαμε και ολοκληρώσαμε τις σεισμικές έρευνες που ακόμα και σήμερα αξιοποιούν οι εταιρείες για να δραστηριοποιηθούν στη περιοχή.
Η αδυναμία παρέμβασης της Ένωσης στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της, η ανισοβαρής και με ταπεινωτικές διαδικασίες «διαπραγμάτευση» σε γήπεδο γκολφ εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ, η συνάντηση με κόκκινο χαλί και χειροκρότημα καλωσορίσματος στην Αλάσκα Trump - Putin για την Ουκρανία χωρίς την παρουσία ούτε Ευρωπαίων ηγετών, ούτε της ίδιας της Ουκρανίας, αποτελούν μόνο τα τελευταία επεισόδια μιας συνεχώς επιδεινούμενης απαξίωσης της Ευρώπης στο διεθνές στερέωμα.
Δεν μπορεί να ανεχόμαστε ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της Ουκρανίας να απουσιάζει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, οι αμυντικές δαπάνες να αυξάνονται, αλλά το 80% να κατευθύνεται κυρίως στις ΗΠΑ. Δεν έχουμε ούτε την οικονομική, ούτε τη γεωπολιτική πολυτέλεια, εμείς να πληρώνουμε, αλλά να αποφασίζουν άλλοι για εμάς.
Έχουμε πλέον εμφανές πρόβλημα έλλειψης ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας, έλλειψης έμπνευσης και οράματος, από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τους περισσότερους Επιτρόπους και πολλούς πρωθυπουργούς.
Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας εντεινόμενης προσπάθειας αμφισβήτησης ελληνικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο και νοτίως της Κρήτης (το γνωστό παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο, η πιθανολογούμενη οριοθέτηση ΑΟΖ με Συρία, η παρεμπόδιση εργασιών του καλωδίου Ελλάδα- Κύπρος – Ισραήλ), παράλληλα με την πολιτική των «ήρεμων νερών», που αξιοποιήθηκε από την Τουρκία για να εισχωρήσει στα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Άμυνας.
Το 2011 με το Ν. 4001, η Ελλάδα για πρώτη φορά νομοθέτησε και δημοσίευσε χάρτη με τα απώτατα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, με Αλβανία, Ιταλία και Λιβύη. Ο Νόμος αυτός, που έχει εφαρμογή σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, στη συνέχεια απεστάλη με ρηματική διακοίνωση στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Την εποχή εκείνη ήταν προφανώς αδύνατη οποιαδήποτε συμφωνία με τη Λιβύη, η οποία βρισκόταν σε εμφύλιο πόλεμο.
Η τελευταία κρίση, με την εκδίωξη απο τον Χαφτάρ, του Ευρωπαίου Επιτρόπου Μετανάστευσης και τριών Υπουργών (μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας), όξυνε τις καταστάσεις.
Έχουμε συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με τη Λιβύη;
Η σύγκρουση Ισραήλ - Ιράν θα έχει πολλαπλές γεωπολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις, ενώ ειδικά στον τομέα της ενέργειας, ήδη αντιμετωπίζουμε αυξημένες τιμές στο πετρέλαιο και το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG).
Στο πετρέλαιο, λόγω των κυρώσεων, η συμμετοχή του Ιράν στις διεθνείς αγορές είναι σχετικά μικρή, με εξαίρεση την αγορά της Κίνας, όπου πηγαίνει το 90% των εξαγωγών του.
Ενδεχόμενη απώλειά της φαίνεται να μπορεί να καλυφθεί από άλλες χώρες. Ακόμα και στο ακραίο σενάριο αποκλεισμού των Στενών του Ορμούζ, που θα επηρεάσει τις εξαγωγές άλλων χωρών του Κόλπου (25% παγκόσμιων θαλάσσιων μεταφορών αργού), οι παγκόσμιες αγορές θα βρουν εναλλακτικές προμήθειες και οδεύσεις, αφού υπάρχει υψηλή προσφορά από χώρες εκτός ΟΠΕΚ+, ενώ οι χώρες του ΟΟΣΑ διαθέτουν σύστημα τήρησης αποθεμάτων ασφαλείας γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Σίγουρα όμως, ανάλογα με την εξέλιξη των συγκρούσεων, θα υπάρξουν από μέτριες ως ισχυρές ανοδικές πιέσεις στις διεθνείς τιμές πετρελαίου. Σημειώνεται ότι το 2019 το Ιράν χτύπησε τον πετρελαϊκό τομέα της Σαουδικής Αραβίας προκαλώντας 20% αύξηση στις τιμές, μέσα σε μόλις μια ημέρα!
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι όσον αφορά την άμυνα και την ασφάλειά της.
Στο πλαίσιο του χρηματοδοτικού Προγράμματος των (κατ’ ευχήν των συντακτών του) 800 δις ευρώ RearmEU παρουσιάστηκε και το SAFE, ένας μηχανισμός για την παροχή φτηνών και μακροχρόνιων δανείων, με εγγύηση τον Ευρωπαϊκό Προϋπολογισμό, ύψους 150 δισεκατομμυρίων.
Στόχος του Κανονισμού είναι η παροχή οικονομικής βοήθειας στα Κράτη Μέλη ώστε να προχωρήσουν σε άμεσες δημόσιες επενδύσεις στον τομέα της άμυνας και τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας. Προϋπόθεση εκταμίευσης των δανείων είναι η κατάθεση εντός εξαμήνου ενός σχεδίου που θα αναλύει πώς τα Κράτη θα αξιοποιήσουν τα χρήματα για τη στήριξη της αμυντικής βιομηχανίας. ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τρίτες χώρες.
Παλαιότερα Νέα
Βιβλία Γιάννη Μανιάτη
