Οι αεροπορικές δυνάμεις διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην προστασία των ενεργειακών υποδομών, με λήψη συγκεκριμένων μέτρων, όπως η ενισχυμένη επιτήρηση, η ταχεία αντίδραση, οι κοινές (διακλαδικές) επιχειρήσεις, η διεθνής συνεργασία.
Στην Ενεργειακή Ασφάλεια, πηγές ενέργειας, υποδομές, στρατηγικά αποθέματα, σχέδια έκτακτης ανάγκης, κ.α. παίζουν κεντρικό ρόλο στην προστασία από κακόβουλες ενέργειες και πολεμικές επιθέσεις. Η Ενεργειακή Ασφάλεια αποτελεί στρατηγικό στόχο του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και των Κρατών – Μελών.
Στην Ουκρανία, από επιθέσεις με πυραύλους και κατευθυνόμενα αεροσκάφη, έχει καταστραφεί το 80% των θερμικών και το 35% των υδροηλεκτρικών μονάδων, τα διυλιστήρια και μεγάλο μέρος των ενεργειακών δικτύων.
Οι συνολικές πληρωμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα απο 90 δισ. ευρώ/ετησίως πριν την κρίση, μειώθηκαν φέτος στα 24 δισ./ετησίως. Αντίθετα, στη διάρκεια της κρίσης, παρά τη μείωση των ποσοτήτων, λόγω εκτόξευσης των τιμών, έφτασαν τα 120 δισ. ευρώ ετησίως!
Πάντως, στη διάρκεια της κρίσης η Ε.Ε. πέτυχε πολύ θετικά αποτελέσματα. Τα Ανανεώσιμα παράγουν πλέον το 50% του ηλεκτρισμού, το ρωσικό φυσικό αέριο από 45% μειώθηκε σε 18% ενώ ταυτόχρονα επιτεύχθηκε ο στόχος για τα φετινά χειμερινά αποθέματα αερίου στο 90%.
Κλιματική κρίση, εύθραυστο γεωπολιτικό περιβάλλον, πόλεμοι σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, ενεργειακή ανασφάλεια, επισιτιστική κρίση και λειψυδρία, ευρωπαϊκή ανυπαρξία αμυντικού σχεδιασμού, επερχόμενες αμερικανικές εκλογές, είναι μερικές από τις σημερινές συνθήκες που ανατρέπουν όλα όσα ξέραμε από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα.
Η Ε.Ε. πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες θα είναι ασφαλείς σε μια περίοδο συνεχών κρίσεων. Ένα νέο σχέδιο για βιώσιμη ευημερία και ανταγωνιστικότητα, το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο καταπολέμησης της φτώχειας, η δίκαιη φορολόγηση των υπερ-πλουσίων, η ελάχιστη φορολογία κερδών σε επίπεδο Ε.Ε., ο χειρισμός του μεταναστευτικού, η προστασία των συστημάτων υγείας και των δικαιωμάτων των γυναικών, αποτελούν μεγάλα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ένωση.
Η αναγκαιότητα αυτή εκφράστηκε με σαφήνεια στις προτεραιότητες που αναδείξαμε ως Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες (S&D) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι προτεραιότητες αυτές, στη διαμόρφωση των οποίων είχα την τιμή να συμβάλω ως Αντιπρόεδρος του Κόμματος, αποτέλεσαν και τη βάση διαπραγμάτευσης με την επανεκλεγείσα Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό μέρος τους να περιλαμβάνεται στις προγραμματικές δεσμεύσεις της Προέδρου για την επόμενη πενταετία.
Συγκεκριμένα:
Την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις των αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων, για τη νέα ηγεσία των Ευρωπαϊκών θεσμών. Στις διαπραγματεύσεις αυτές, οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες προσήλθαν με μία ξεκάθαρη κόκκινη γραμμή: καμία συνεργασία με την ακροδεξιά.
Αν και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει και η Νέα Δημοκρατία, είχε αφήσει ανοιχτό το παράθυρο συνεργασίας με κόμματα όπως οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές, η προοπτική αυτή φάνηκε να υποχωρεί, τουλάχιστον προς το παρόν. Βοήθησε το γεγονός ,ότι παρά τις προεκλογικές Κασσάνδρες, η ακροδεξιά δεν κατάφερε το στόχο της να είναι η δεύτερη δύναμη του νέου Ευρωκοινοβουλίου. Αντιθέτως, παρά τις απώλειες των Φιλελευθέρων, η καλύτερη από το αναμενόμενο επίδοση των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, στήριξε ισχυρά την πλειοψηφία των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων της προηγούμενης πενταετίας.
Μέσα στη δίνη της σκληρής ελληνικής πολιτικής συγκυρίας, ένα ευχαριστώ στους μεταπτυχιακούς μου φοιτητές, που συνεχίζουν τις σημαντικές έρευνες για το μεγάλο πρόβλημα της ανθρωπότητας, την Κλιματική Κρίση.
Επειδή δεν υπάρχει Planet B, του Γιάννη Μανιάτη (σε συνεργασία με Μ. Προβατά), Εκδ. ΠΑΤΑΚΗ, Αθήνα 2023, σελίδες 217
Είναι ο Γιάννης Μανιάτης από τους ελάχιστους ανθρώπους στην Ελλάδα που διαθέτει βαθύτερη γνώση των περιβαλλοντικών προκλήσεων όπως πορεύονται σφιχταγκαλιασμένες με το ενεργειακό – από τους ελάχιστους, δηλαδή, αν δεν μείνει κανείς στην γενικόλογη μηντιακή αποτύπωση των παραπάνω. Το θέλησε μάλιστα το τυχαίο των πολιτικών πραγμάτων να βρεθεί με το χαρτοφυλάκιο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στις Κυβερνήσεις ΓΑΠ και Σαμαρά/Βενιζέλου, και τούτο την εποχή που στην ΕΕ αποκρυσταλλώνονταν οι (υποτίθεται μακροπρόθεσμες…) επιλογές στα περιβαλλοντικά και στην ενεργειακή διαχείριση: Πόσοι Ευρωπαίοι πολιτικοί είχαν την ευκαιρία να προεδρεύουν – το 2014 – και του Συμβουλίου Περιβάλλοντος και εκείνου της Ενέργειας, με όλες τις φιλοδοξίες αλλά και τις αμφιβολίες που (ήδη) πρόβαλλαν στον ορίζοντα;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις. Προκλήσεις που προκύπτουν αφενός από την ανατροπή εσωτερικών ισορροπιών αφετέρου από την επενέργεια ευρύτερων διεθνών εξελίξεων.
Βγαίνουμε από μία εποχή σταθερότητας και ασφάλειας και εισερχόμαστε σε μία νέα πραγματικότητα, όπου κυριαρχεί η γεωπολιτική και γεωοικονομική ρευστότητα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και - με διορατικότητα - να επιδιώξει τη δική της στρατηγική αυτονομία σε όλους τους ευαίσθητους τομείς.
Το μέλλον ανήκει στους τολμηρούς και τους οραματιστές.
Δείτε το άρθρο ηλεκτρονικά ΕΔΩ
Η Ευρώπη αποδεικνύει ότι μπορεί να υπάρχει και ανάπτυξη και μείωση των εκπομπών αερίων.
Από την άλλη, ξεχνάμε συχνά ότι ο ελέφαντας στο δωμάτιο των εκπομπών, δεν είναι οι γνωστές μεγάλες δυτικές εταιρίες (που παράγουν μόνο το 13% του παγκόσμιου πετρελαίου και φυσικού αερίου), αλλά οι κρατικές εταιρίες απολυταρχικών καθεστώτων (που παράγουν το 60% των ποσοτήτων) και δεν λογοδοτούν πουθενά.
Παλαιότερα Νέα
Βιβλία Γιάννη Μανιάτη
